φιλοθάλασσος

και φιλοθάλαττος, -ον, Α

αυτός που αγαπά πολύ τη θάλασσα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)-* + -θάλασσος (< θάλασσα), πρβλ. ἐμπειρο-θάλασσος].